Sevgililer,
21.12.2012
Herkesin ağzında bu gelen gün var.
Ne meraklıymışız dünyanın sonunun gelmesine.
Valla dünyanın sonunun gelmesini bekleyenlere benden kocaman HOŞT!
Ölmek isteyen buyursun ölsün, bir zahmet dünyayı bıraksın.
Yaşayacağım o kadar çok şey var ki.
Daha çocuğumu büyüteceğim, her başarısına, kahkahasına şahit olacağım.
Okullardan mezun olacak, belki evlenecek, anne olacak.
En muhteşeminden âşık olacağım.
En ateşli, şefkatli sevişmelerimi yaşayacağım.
Henüz yazmadığım en muhteşem yazılarımı yazacağım.
Sevgililerimle kucaklaşacağım.
Binlerce çocuğa, gence ışık olacağım.
Henüz giymediğim en güzel kıyafetimi giyeceğim.
Henüz gitmediğim yerleri, kültürleri, kalpleri keşfedeceğim.
Uçan balona binip, kuşlar gibi bulutlara çıkıp, şampanya içeceğim.
En güzel bikinimi giyip uçsuz bucaksız masmavi denizlerde kulaç atacağım.
En sporundan, hızlısından, üstü açık arabama atlayıp vınlayacağım.
Anneler günlerimde çocuğumun çiçeklerini kucaklayacağım.
Nice doğum günlerimi kutlayacağım heyecanla.
Aşkla sevgiler günlerim olacak, ne sürprizler yaşayacağım.
Ruhumu serbest bırakıp sırt çantamı alıp Tibet’e gideceğim.
Sabahları kalkıp önünde sepeti olan bisikletime taze çiçekler koyup, başımda hasır şapkam sahilde tur atacağım.
Henüz atmadığım en keyifli kahkahalarımı atacağım.
Sevdiğimi söyleyeceğim daha defalarca anneme, çocuğuma, arkadaşlarıma, öğrencilerime, siz sevgililerime ve aşkıma.
Bu dünyadan bir Sevgi Perisi geldi, geçti dedirteceğim kalpten.
Hayallerim, hedeflerim var benim son bekleyenlerin aksine.
Ben ölmeye değil yaşamaya geldim.
Henüz belki de yaşamaya başlamamışımdır.
Daha şehir şehir dolaşacağım ve sevgi dağıtacağım.
Henüz sizlerle bile yüz yüze tanışamadım değil mi?
Yapacaklarımın kısası ölmeye niyetim hiç yok.
Dünya hep var olmuştur ve var olacaktır.
Mesele dünyada var olmak ya da olmamak.
Hep neden yıkıcıyız?
Neden yapıcı olamıyoruz?
Hep neden umutlarımız yerine hayal kırıklılıklarımıza kapılıyoruz?
Olmakta olanı neden hep negatif kanaldan besliyoruz, neden pozitif kalbimizle büyütmüyoruz?
Buradan 28 Aralıkta sınav olacak öğrencilerime sesleniyorum, sakın çalışmazlık yapmayın zira dünyanın sonu gelmeyecek, sizler ve ben yaşayacağız elbette o sınavlar olacak!
Hayat ta bazen sınav değil mi Sevgililer?
Yazılı sınavların bitmeyeceği gibi dünyasal sınavlarımız son nefesimize kadar devam edecek.
Olsun biz alışkınız ve idmanlıyız sınavlara varsın olsun yeter ki dönsün dünya.
Dünya dönmezse ne ben ne de sizler var olabiliriz?
Gideceğimiz yerin buradan daha güzel olacağını kim iddia edebilir.
Kavanoz dipli dünya her şeye rağmen yaşamaya değer ve acısıyla, tatlısıyla dünya bizim evimiz.
İnsan evinin başına yıkılmasını ister mi?
O gecekonduları yıkılırken çırpınan insanları eminim seyretmişsinizdir.
Onların dünya döndükçe şansları var. Çalışır tekrar başlarını sokacak ev yapabilirler.
Ama dünya başımıza yıkılırsa hali hazırda gideceğimiz başka gezegen evimiz yok.
Dünya varsa insan var.
Hey kötümserler dünya dönüyor siz ne derseniz deyin, ne beklerseniz bekleyin.
Biz iyimserler ile dünya hep yaşayacak!
Sizlerin henüz yaşamadıklarınız, umutlarınız, hedefleriniz var mı sevgililer?
Diyelim ki 21 Aralıkta dünyanın sonun kesin gelseydi ne yapardım?
Önce bu gezegeni yaşayabildiğim için öz benliğime teşekkür ederdim.
Çocuğuma onu çok ama çok hatta kendimden bile çok sevdiğimi ve onu iyi ki doğurduğumu söylerdim, son nefesime kadar elini sıkıca tutardım.
Anneme çok teşekkür ederdim, sarılırdım kocaman.
Hayatıma giren herkese ulaşmaya çalışır, helallik alırdım. Benim hakkım herkese helal.
Çocuğumla yaşayamayacaklarım için çok ağlardım hem de çok.
Hatırlamak lazım insan ölürken yapamadıkları için pişman olur ve bedenini terk etmek istemezmiş.
Her daim çok uzun yaşayacakmış gibi planlar ve hedefler koyup, gerçekleştirmek için çabalamak ama yarın ölecekmiş gibi hiçbir şeyi ertelememek en iyisi.
Bendeniz içindeki dünyasını her daim döndüren Sevgi Periniz hepinizin iç dünyasına dokunuyorum hissediyor musunuz?
Hatırlayın, dünya ana bizi seviyor, onu sevmeyen bizleriz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder