Ayıyım Ben Ayı :)

 

Sevgililer,

Hani hep maymundan evrimleştiğimizi varsayalar, ya da hepimizin içinde bir hayvan olduğuna inanılır ya sizin görüşünüz nedir?

Maymundan geldiğimiz durumu bana pek gerçekçi gelmiyor ama içimizde birer hayvan olma ihtimali var.

Mesela, benim içimde kesinlikle küçük bir ayı var.

Yanlış anlamayın sakın, gerçek ayıdan bahsediyorum.

Millet şöyle bir düşünse belki kendini yunus, kuş, kedi gibi naif hayvanlarla özdeşleştirir ama yok ben kesin ayı kardeşlerimle özdeşim.

Ayı kardeşlerim gibi ben de kışı sevmem. Soğuktan haz etmem. Evden çıkasım gelmez.

Her sabah yataktan kalkarken kışın okullar tatil olmalı modunda kalkarım.

Sabahları genelde sakin, huzurlu uyanırım.

Eve ve sokağa derin sessizlik hâkimken alıp mis kokan kahvemi balkona çıkıp sessizliğe karışırım.

Ama kış gelip, buz gibi nefesini üfleyince ortak olamıyorum sessizliğe.

Bedenim hemen tepki veriyor, keyif yapamıyorum.

Ağaçlar sararmış yapraklarını birer birer dökerken içimden de sanki enerjim eriyip gidiyor.

Halsiz, sürekli üşüyen ve uyuşuk bir insana dönüşüyorum.

Şu anda her zamanın tersine yazımı içeride yazıyorum. Temiz havayı teneffüs edemiyorum.

Kış zamanı içimdeki ayı kardeş ilkbahar gelinceye kadar uykuya çekiliyor.

Okuldan çıkınca dışımdaki ben şöyle sahile inip, hırçın denizi seyredip sakinlemek istediği her seferinde içimdeki ayı isyan çıkartıyor ve ancak sarı dolmuşlara kadar yürüyüp evin yolunu tutuyorum.

Sıcacık evime girdiğimde çok mutlu oluyorum.

Bir süredir alış veriş yapacağım ama olmadı.

Sıcağı seven ben alışveriş merkezlerini, içindeki uğultuyu sevmiyorum.

Kendimi orada hapismişim gibi hissediyorum.

İçim ne kadar ayı ise dışım bir o kadar özgür kuştur.

Ne varsa sokakta var ama soğuk engelliyor beni. Engellerimizi aşmalıydık değil mi?

Dedim ya ayıyım ben ayı.

Şu an odamın camına vuran güneş içimdeki ayıyı uyandırıyor.

Güneşi seviyorum. Güneş ruhumun yaşama kaynağı.

Bazen kesinlikle yaz ve kış sıcak bir memlekette yaşasam mı diyorum ama İstanbul’umu bırakmak mı? Nooooo.

İstanbul’da ne yapıyorsun der gibi olduğunuzu hissediyorum. Aslında şu sıralar hiçbir şey.

Bu şehir insanı kendine tutsak yapıyor. Havasından mıdır suyunda mıdır, efsunlanıyorsun işte.

Bu arada güneş iyiden iyiye odamı aydınlatmaya ve ısıtmaya başladı.

En iyisi mi ben kalkıp kendimi sokağa atayım. Belki üç beş şey de alırım kendime.

Katılır mıydınız bana? Birlikte deniz kenarında sıcacık kahve içer, sohbet ederdik.

Orada hava nasıl?

Kışta mı, baharda mı, yazda mısınız?

Bana anlatır mısınız?

Havalar nasıl olursa olsun sizin havanız hep iyi olsun olur mu?

Bendeniz içinde küçük bir ayı ile yaşayan Sevgi Periniz sizi çok ama çok seviyorum tıpkı ilkbaharda neşe ve heyecanla uyanışımı sevdiğim gibi.

Hatırlayın, aslında hepiniz birer ilkbaharsınız