Can Meleğim,
Ne yapardım bilmem, seni bir gün görmesem, sesini duymasam. Sen benim kanatsız meleğimsin. İyi ki varsın, yanımdasın ve kanatsı kollarınla beni hep sarıp, koruyup, kolluyorsun.
Ama Meleğim, ben çocuğumu senden daha çok seviyorum. O bir tarafa dünya hatta sen bir tarafa. Annelik çok farklı bir duygu meleğim. Çocuğumu kucağıma ilk aldığım gün, hayatımın merkezi oldu. Onun akan bir damla gözyaşınla kalbim acır. Yüzündeki gülümsemeyi şu dünyadaki hiçbir şeye değişmem.
Ben fedakârlık nedir bilmezdim Meleğim. Meğer hücrelerimde kodluymuş. Zaman zaman aynı senin yaptığın gibi kendimi unutuyorum yeter ki o mutlu olsun diye.
Sen bana ne yapıyorsan aynısını ben de çocuğuma yapıyorum. Hani hala balkondan arkamdan bakarsın, ben de kafamı yukarı kaldırır, gülümseyerek el sallarım ve gittiğim yerden sana dönerim. Ben de bensiz her sokağa çıktığında çocuğumun arkasından bakıyorum ve bana dönmesini sabırsızlıkla bekliyorum senin gibi.
Nasıl başardın bunu Meleğim? Beni hem serbest bırakıp, hem nasıl koruyup kolladın. Hayatı yaşamamı hep destekledin. Yaralar, hasarlar aldım, gözyaşlarıyla sana geldim. Nasıl tamir ettin beni de acını, hüznünü içine sakladın? Yaşadıklarımın faturasını hiçbirini sana kesemem. Hepsi benim seçimimdi. Biliyordun aslında sevmek özgür bırakmaktı. Nasıl göğsüne taş basmayı başardın Meleğim?
Nasıl verdin bana güven duygusunu? Ne yaparsam yapayım, ne yaşarsam yaşayayım her zaman tek koşulsuz sevgi ve güven kapısı olduğunu ne güzel hissettirdin bana.
Otuz beş yaşımda olmama rağmen tek gerçek ben olabildiğim, tek göğsünde ağlayabildiğim sensin. Hala bana güç veren tek sensin Meleğim. Hayatta her aldığım darbede, sana koşarım ve sen içimdeki umudu tazelersin. Nasıl yaparsın bunu?
Beni nasıl sevdiğini biliyorum Meleğim, çünkü ben de küçücük bir kalbin meleğiyim. Ben nasıl onu herkesten ve her şeyden çok seviyorsam sen de beni öyle seviyorsun.
Sen benim huzurlu, sakin, sevgi ve şefkat dolu güvenli tek gerçek limanımsın. Bu liman hep var olsun, sen hep var ol Meleğim. Allah seni başımdan eksik etmesin. Sen yanımda ol. Yaz da, kışta, gündüzde, gecede, gözyaşlarımda, kahkahalarımda hep yanımda ol. Ol ki, ben hep mutlu ve güvende olayım. Sen olmazsan hastalandığımda bana kim saf sevgiyle bakar, kim çorba yapar, kim ateşimi ölçer, iyileştirir beni?
Meleğim, mükemmel bir anne değilsin, zaten kimse değil ama benim annemsin. İyi ki benim annemsin. Ben de mükemmel anne değilim ama çocuğum da bana iyi ki varsın desin. Der mi? Benim seni sevdiğim gibi sever mi? Sever çünkü ben sende bildim anneliği. Öyle ise; ben senim, çocuğum da ben.
Sen çok yaşa Meleğim. Nasıl olsa cennete gideceksin. Varsın olsun biraz geç olsun. Olsun ki iki gözüm hep nur yüzünü görsün, iki kulağım sesini duysun, iki kolun beni sarıp, sarmalısın. Olsun değil mi Meleğim?
Benim Melek annem Anneler Günümüz kutlu olsun, mutlu olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder