Sevgili yoldaşlarım yalnızım, yalnızsın, yalnızız. Birkaç günden beri düşünüyorum yalnızım evet ve çok ama çok sıkıldım. Yalnızlık da bir yere kadar değil mi ama? İyi de talipler var da ben mi beğenmiyorum canııım. Yok yok. Nerede bu adamlar? Nereye saklandılar acaba? Ya da çoktan kapıldılar mı? E yaşımız da az değil ki anacım. Olmuşum otuz beş bu saatten sonra benim birlikte olacağım kırklarında olmalı, hayatını oturtmuş, görmüş geçirmiş bir bay olmalı. İşte bu noktada bu tür adamlar yok. Hiiişt yakışıklılar nereye saklandınız acaba? Bakın Elma diye bas bas bağırıyorum uleeeyn :). Ama tabi bu da zor kırklı yaşlarda ki adamlara baksanıza. Çoğu kel, göbekli ve hala hayatta kalma mücadelesi veriyorlar. Gayet fit ve yaşından genç gözüken, güzel, hayatını kurmuş bir kadın olarak ne yapayım bu adamları. Onların hayatlarını kurmalarını, göbeklerini eritmelerini mi bekleyeyim. Yok, yok ben almayayım. Yaşıtlarıyla bile çoğu zaman uyuşamayan benim işim zor yoldaşlarım. Dışarıda adam bolluğu var. Ama nedense onlar da yalnız biz de yalnızız. Bir türlü buluşamıyoruz. O yüzden de yalnızlığımızın faturasını kendimize çıkartmayalım. Aslında kadında erkekte âşık olacağı, hayatını paylaşacağı partnerini aramakta. Bu arada da oyalanmakta. Ama kaçırdığımız nokta, oyalanırken zamanı ıskalıyoruz. Zaman geçiyor ve yaşlanıyoruz. Değmeyecek erkeklere, kadınlara zamanımızı, emeğimizi veriyoruz. Sonunda yürümüyor. Aslında balık baştan kokuyor da biz duymazdan gelmeyi seçiyoruz. Enin de sonunda çöpe atıyoruz. Aslında en baştan kokan, bozuk balığı çöpe atsak zehirlenmeyeceğiz. Sanki taptaze balığa kadar beklemeliyiz. Ama bundan da emin değilim inanın. O zamanda zamanı ıskalayacağız. En iyisi taze balık ağımıza düşene kadar günü geçmiş balıklarla oyalanmak ama kaptırmamak belki de en iyisi. Ama inanın ben oyalanmaktan sıkıldım. Haber anlatmak var ya çok yordu beni. Kokuyu baştan alıyorum, o zamanda hadi canım hadi yolun açık olsun ama bensiz diyiveriyorum. Ne olacak bu halimiz bilemiyorum. Hepimiz sadece sevmek ve sevilmek istiyoruz. Bunun uğruna hak etmediğimiz şeyler yaşıyoruz. Şimdi ben bir süre pause düğmeme bastım. Öylece yalnız takılmaca. Bence hepimizin meşgalesi olması lazım. Hayat amacımız sadece kadın ya da erkek olursa oradan oraya savruluruz, azgın fırtına da savrulan küçük kayık misali. Zira gerçek hayatta da kadınlar da erkekler de azmış durumda. Topluca hepimize şap öneriyorum. Bir hedefimiz olursa, onunla oyalanırız. Hayat sadece aşktan da ibaret değil. Belki de aşkın ipini bırakırsak, umursamazsak, o koşa koşa bize gelecektir. Tesadüfen belki yolda, belki bir partide. Zorlama aşkların bizi ne hale getirdiğini gördük. Ama lütfen aşkın gözü kör olmasın. Olursa kalbimiz de körelir değil mi? Oysa en değerli organımız, kıymayalım ona. Ben bekliyorum, ama hayatıma devam ediyorum, işimle gücümle meşgul oluyorum. Kafayı bozmuyorum. Bakalım neler yaşayacağım, yaşayacağız. Yoldaşlarım benimlesiniz değil mi?
Sizi seviyorum Cindrella masalımdaki göbeksiz, gür saçlı, orta yaşlı, hayatını kurmuş sevgilimi sevdiğim gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder