Çıplaklık size ne anlam ifade eder Can Kuşlarım? Çıplaklığı sever misiniz? Ne derece çıplak kalabilirsiniz? Maşallah fiziksel olarak neredeyse çırılçıplak geziyoruz. Oramızı, buramızı açıyoruz. Niçin yapıyoruz bunu? Amacımız nedir? Nerdeyse memelerimiz ve popumuz meydanda, naklen yayın misali. Ama ne kadar fiziksel olarak kırmızı noktaysak, ruhen de bir o kadar siyah noktayız. Kapalıyız, geçilemez levhamız var önümüzde. Bedenimi dikizleyebilirsin ama ruhumu asla misali. Neden ama neden? Bir sebebi vardır değil mi? Ne kadar açık seçiksek fiziksel olarak, bir o kadar da ruhen kapalıyızdır, kimse duygularımızı, ne mal olduğumuzu anlasın istemeyiz. Fiziksel olarak ille de dikkat çekmek isteriz çünkü başka bir özelliğimiz yoktur kendimizce ama farkında değilizdir. Birinin dikkatini bedensel çıplaklığımla çekmeyi tercih etmem ben. Ne gerek var buna. İnsanların dikkatini çekmek için sevgi dolu bir tebessüm yeter de artar bile. Tabi davranışlarımız, konuşma, insanlara yaklaşım, sesleniş tarzımız güzel, içten, samimi olmalı. Bedenimiz aslında çok kutsal, bir anlamı var. Ruhumuzun dünyada var olabilme aracıdır bedenlerimiz. İlahi bir araç hem de. O bedenle ilahi aşklar, sevişmeler yaşıyoruz, çocuk doğuruyoruz, bu anlamda da çok kutsal. Bu kadar değerli, kutsal bir şeyi neden dikizletiyoruz ve bundan zevk alıyoruz acaba? Ruhumuzun giysilerini çıkartmak, çırılçıplak kalmak daha önemlidir bence. Çırılçıplak kalabilir misiniz Can Kuşlarım? Ben kalalı çok oldu. Evet, kolay değil ama imkânsız de değil inanın. Ruhumuza giydirdiğimiz elbiselerimiz bize çok ağır geliyor Can Kuşlarım. Yazık L
Ruhen çıplaklık ne demektir? Bence hani gerçekten sevdiğimiz adamla ya da kadınla sevişirken bedensel çıplaklığımızın yanında sadece biz oluveririz, hani önünü, arkasını ya da bizim hakkımızda ne düşündüğünü düşünmeyiz, işte o misal ruhen çıplaklık. Sadece neysek o! İyisiyle kötüsüyle nasılsak öyle. Ama ruhen soyunduğumuzda yanımızda kimse olmasına gerek yok, sadece biz ve biz. Soyunun Can Kuşlarım. Çırılçıplak kalın. Kalın ki kendinizi tanıyın. Öyle hemen bir anda soyunmanıza gerek yok. Yavaş ve alışarak yapabilirsiniz striptiz misali J Ben mi? Evet ben de striptizle başladım. Yavaş, yavaş yaptım ama alışmam hiç kolay olmadı. Yılmadım, devam. Dansımdaki her hareketim canımı çok yaktı. Olsun, ruhen giyinikken canım zaten çoktan yanmıştı ki ben alışkındım. Ha giyinikken ha soyunurken ne fark ederdi ki? Evet, yolun başındayken böyle düşünüyordum ama sonra fark ettiğini fark ettim J Nasıl mı? Kendimdeki değişiklikleri gördükçe, önce arkadaşlarımın, çocuğumun, eski eşimin sonra da tanımadığım insanların bana davranışlarındaki değişikliği gördükçe. Ben soyundukça, saflaşınca herkesin de davranışı, yaklaşımı samimi oldu. Çünkü artık elbiselerim, girilemez levham yoktu. Onun yerine kalbimde kocaman lütfen girin levhası vardı. Kalbim gelen, geçen hanıyken, dergâh oldu. Ruhumun kurtuluş yolu buydu, özüne ulaşmasıydı. Peki, benim özüm neydi? Özüm gerçek sevgi, şefkatti. Önce kendimi sonra herkesi ve her şeyi olduğu gibi kabullenmeyi öğrendim. Hiç kolay değil inanın ama ruhum bunu istedi. İyi ki istemiş, yoksa içimdeki sanılarla ve zanlarla hayatımı ve hayatımdakileri zorlayacaktım. Şefkatle peki demeyi öğrendim. Evet, herkese ve her şeye peki hem de şartsız, koşulsuz peki. Bu soyunma oyunumda büyüdüm, olgunlaştım, törpüledim kendimi kanırtarak. Kanadı evet hem de çok çünkü kat kattı giysilerim ve yapışmıştı üzerime, çıkartmak için kazımam gerekti. İnanın Can Kuşlarım, insanın her şeyi ve herkesi koşulsuz kabul edebilmesi için tek yol bu. Ne mal olduğunu fark etmesi gerek. Ben kimseyi sevmeyen, huzursuz, şikâyetçi, mutsuz şirindim J Kendini düzeltmeyen biri kimseyi düzeltemez ya da koşulsuz sevemez. Kendimi koşulsuz sevmek benim için en zoruydu. Ne mal olduğumu fark ettikçe her katmanımda zorlandım, ama başardım. Buydum ben. Sevmeyi öğrendim kendimi. Sevin kendinizi Can Kuşlarım. Bunun için ne yapacağınızı biliyorsun. Aynanın karşısına geçin ‘BEN KİMİM’ diye sorun kendinize. Gerçekten, içten sorarsınız size cevap verecektir. Ama sakın korkmayın, o sizsiniz.
Bu yolun sonu mutluluk hep hatırlayın. Bunu başardıkça bedensel çıplaklığa ihtiyaç duymayacaksınız. Sadece kabul enerjisi yayan bir insan nasıl olur da dikkat çekmez. Çeker tabi ki hem de sevgiyle kabul görür. Kendinizi anlatmaya gerek kalmaz. Zaten siz koşulsuz kabuldesinizdir ve kabul de göreceksinizdir.
İster Ruhen çıplak kalın, ister örtülenin ya da ister bedensel soyunun, ister sarıp sarmalanın; Sevgi Periniz sizi çok ama çok seviyor. Gönül dergâhımdan size sonsuz sevgi ve kabul gönderiyorum, lütfen alın J
bayıldımm bu yazıya kaleminize yüreğinize sağlık..ben de çok dekoılte giyen hatta dekolteleriyle meşhur olmuş biriyim arkadaşlarım arasında:)))nedenini hep bende merak ederdim ama bu yazıdan sonra başka bi taraftan bakmaya başlıycağım kesin ruhumun çıplaklığına gelince normaldede çok rahat ifade eden kendini eleştiren biriyim ama sanırım sizin mertebenize henüz yükselemedim amacım tabiki o ama ben oğlum dışında kimseyi henüz koşulsuzca bş kabule geçemedim uğraşıyorum dediğiniz gb yavaş yavaş soyunuyorum bende ÖZ ümü bulmaya niyetliyim bu yolda bende yürüyorum yürüycemde siz de artık eminim bana eşlik edenlerden olucaksınız hissediyorum iyiki varsınız içsesimmm:)))
YanıtlaSilSevgili Can Kuşum, burada as olan kendini eleştirmek yok, sadece kendini gerçekte neysen yani tanımaktır. Sen yola çık, beni göreceksin elimde sevgi fenerimle kuşum. Seni seviyorum :)))
YanıtlaSil