Aldatma - Aldatılma

Aldatmak, Aldatılmak!

Aldatmak nedir? Birine verilen sözü tutmamak, yalan söylemek. Ya, biz kendimize yalan söylüyoruz, başkasına söylemişiz çok mu?

Toplumda bu kelime bir erkeğin ya da kadının aldatması olarak algılanıyor. Kendimizden sonra sevgilimizi, eşimizi aldatıyoruz.

Tutamayacağımız o sadık olma sözünü verirsek aldatırız tabi. Biz kendimize sadık mıyız ki başkasına sadık olalım.

Birini severiz, âşık oluruz sonrada o tutamayacağımız sözleri veririz, sanki hiç değişmeyecek mişiz gibi. Ama gelişiriz, diplere vururuz, zaferler kazanırız. Bu süreçlerde değişiriz. Zevklerimiz, isteklerimiz, hayata bakış açımız değişir. İşte o zaman sevgimiz de biter. Çünkü biz hiç bir zaman gerçekten seveceğimiz biriyle olamayız. Her koşulda sevmeyi ve sevilmeyi bilmeyiz. Ama kendimize dürüst olamayan bizler karşımızdakine de dürüst olamayıp başlarız oynamaya. Bazen başka biriyle bazen de sevgi yalanlarımızla aldatırız. Aldatılana da ne yazıktır dimi? O her şeyden habersiz, mutlu, mesut yaşamaktadır. Bence hiçte yazık değildir. Bu gelinen yalanlar sonuna o el atmamış mıdır? Görmezden gelerek, aymaz aymaz dolaşarak çoktan beklenen sonun mimarlarından biri olmamış mıdır? Ay yazık ona aldatılmış.

Aldatan en azından farkındadır bir şeylerin yolunda gitmediğinden, o kıvranmaktadır ve eminim birçok sinyal de verir ama anlayana. Aldatmak iyidir demiyorum ama fark etmiştir en azından. Sevgi yalanlarına ya da başka ilişkiye başlar. Bu durum erkeklerde ve kadınlarda farklıdır. Erkek her şekilde yapabilir bunu. Ama kadın son noktaya kadar yapmaz, düşünmez bunu. Kadın ilgi ister, çiçek gibidir, sulamak gerekir. İşte o kurumaya yüz tutana kadar dayanır ve birden kendine ilgi gösteren ilk erkekle aldatır. Hiç de pişman olmaz. İşte aldatan mı yoksa aldatılan mı suçludur burada? Kadın bu durumda hemen ilişkiyi bitirir. Zaten bitmiştir onun için çoktan. Kadın cesaretlidir. Bu kokmuş ilişkiyi birde aldatma heyecanıyla süslemiştir. Bundan sonrası teferruattır. Peki ya erkek? Erkek ilişkisi sürerken başka bir kadına âşık olur, ona kurlar yapar, peşinden koşar, kandırır, ilişkiye girer ama yok diğerini bitirmez, bitiremez. Kadın kadar cesaretli değildir. Düzeni vardır, çoluğu, çocuğu vardır. Yapamaz, bırakamaz. Ay ne erdemli değil mi? İki tarafı idare eder. Ne var ne yok her şeyi kendine çalıştırır. Vermez ama alır alırda alır. Verdikçe alır arsızca. Tabi şimdi sadece suçlu erkek midir? Kadınlar da yok mudur? Ama erkek en sonunda iki taraftan da olacaktır henüz haberi yoktur aymaz arsızın! Ama dedim ya bu yaşananların hepsi bence normal. Çünkü hepimiz sevgi arsızıyız. Bilmediğimiz sevmeye, sevilmeye özlem duyuyoruz.

Önce kendimize dürüst olmadıkça, hep aldatacağız ve aldatılacağız. Dürüst olalım kendimize. Ne istediğimizi bilelim, kararlarımızı ona göre verelim. Biten enerjileri zorlamayalım, yol verelim, kırmadan, yıkmadan. O zaman ne suçlu, günahkâr aldatan, ne de masum, zavallı, kurban aldatılan oluruz. Önce kendimizi, sonra herkesi ve her şeyi sevelim. Gerçekten sevdiğimiz kimseye ne yalan söyleriz ne de zarar verip onda yaralar açarız.

Unutmayın başkasında açtığımız yaralar vicdanımızla baş başa kaldığımızda yakamıza yapışacaktır.

Bu durumda ne yapıyoruz;

Önce zavallı kendimizi aldatmaya son verip, gerçekten sevmeyi öğreniyoruz. Öğreniyoruz değil mi?

Evet, mi? Peki o zaman haydi seni seninle baş başa bırakıyorum.

Dön içine, konuş kendinle, bakalım sana neler anlatacak. Sakın korkma ben buradayım ve seni sevgiyle destekliyorum. İnan düzlüğe çıkacaksın, sevecek, sevileceksin...

Hayır mı? Peki, o zaman. Demek henüz vaktin gelmedi. Devam et yalanlarına, yalanlarını yaşa ve yaşat. Acı çek ve çektir. Unutma sen bensin, ben de senim. Hepimiz biriz.. Seviliyorsun...

Elbet bir gün yolu bulacaksın. SAF SEVGİ YOLU

Aldatsan da, aldatılsan da seni içimdeki sonsuz aşkla seviyorum.