http://fizy.com/#s/125bio Yeni bir sekmede açın lütfen
Bir arkadaşım yazdığım yazılarımı okuduktan sonra beni modern zaman Don Kişot'a benzetti. Harika! Bayıldım. Düşündüm ama ben olsam olsam tersine Don Kişot olabilirdim. Don Kişot bir asilzadedir. Keza ben de kendimi prenses sanırdım. Kendini kahraman bir şövalye yerine koyar, kendi yarattığım kaosları çözmekle adeta şövalyelik yapardım J Bizim Kişot tüm kötülere savaş açar ve onları yok etme çabasındadır. İşte ben de aynı dış tehditlere karşı kendimi koruyup kollamak zorundaydım. Herkes kötü bense iyiydim. Neden sonra aklı başına gelir Don Kişot’un. Benim de sonradan acı çeke çeke, diplere bata çıka aklım başıma geldi. Hepsi bir ilizyondu, benim yarattığım ilizyon, tıpkı canım Don Kişot'un yarattığı ilizyonu gibi.
Sonra mı ne oldu? İçimdeki Don Kişot ayınca aslında tek düşmanın kendisi olduğuna, baya bir şok yaşadı. İşte o zaman asıl savaş başladı. Tek kötülük kendi içindeydi. İlizyonlardan gerçeklere geçiş yaptı. Gerçekler keskin bıçak gibiydi. Aklımı, kalbimi, ruhumu deldi geçti.
Aslında dıştaki düşmanları biz yaratıyoruz. Unutmayın. Düşman diye bir şey yok. İlizyon o ilizyon! Bazen şu resmi törenlerde çıkıp konuşma yapıyorlar ya hani içte ve dıştaki düşmanlarımıza karşı güçlü olmalıyız gibi. Ben çok gülüyorum onlara. Ya ne iç, dış düşmanı. Çok az zaman sonra sınırlar kalkacak. Hala biz neler öğretiyoruz çocuklara. Sanki onlar başka bir gezegenden de dünyalı değil. Sanırım dünyalılar olarak ancak bize uzaylılar saldırırsa birleşebileceğiz. Ancak o zaman bir olduğumuzu, birlikte hareket etmemiz gerektiğini hatırlayacağız. Oldu, onu babam da hatırlar J Önemli olan felaketler ya da istila edilmeden uyanmak.
Şimdinin Don Kişot'ları, ışık yoldaşlarım, felaketleri beklemeyelim. Kendi devrimimizi içimizde yapalım. Hazır mısınız? Güveniyor musunuz bu sadece sevgiye inanan yoldaşınıza?
Sizi seviyorum Don Kişod'un sevgilisi Dulsina'yı sevdiği gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder