Zamanım...

Hayatı bekletmekten, yeni hayatıma uyum sürecime geçtim. Bugünlerde onu yaşıyorum. Bakalım neler yaşıyor olacağım. Halit artık yok, zaten Halit’in peşinde koşan ben de yokum.

Bugün, hava yağışlı ve puslu. O da bana yardımda, bütün buğulu eski duygularımı silersicesine ağır yağmakta. Evimdeyim nihayet. İçimdeki karmaşa da bittiği için evimi, yatak odamı topladım. Apartman görevlisi Hasan'a çiçekler aldırdım. O da 'abla misafir mi geliyor' diye sordu. Ben de evet misafir benim dedim. Evet, misafir de, şeref konuğu da bendim. Bu hafta birden değişmiştim. Yoğunluktan evimde vakit geçirememiştim. Bugün evimle uyum sürecimiz sil baştan başlayacağız. Zaten şu anki evim görevini yerine getirdi. Ben bu evle çalışmalarımın sonucunu aldım.  Kendi başıma, desteksiz bu evi tutmam ilk bireysel zaferimdi.  Tek başıma evimi toparladım. Dedim ya Halit bir tek tabakları çanakları paketledi. Valla süperdi ne diyeyim. Kendi başıma taşındım, evimi yerleştirdim. E tabi canım arkadaşım Esra’yı unutmamak gerekir. Yatak odası dolabımı temizlemesini görmeniz lazımdı. Canım arkadaşım teşekkürler. Ayrıca eski eşime de teşekkürler, aldığım eşyaları kurduğu ve alışverişlerinde bizimle olduğu için. Bu evde başka başarılarım da oldu. Bu evde aşk acımı yaşadım, benim bütün hallerimin sırdaşı. Yazmaya burada başladım ve devam etmekteyim. Bu ev benim cesaret ve güç simgem. Bu evle ilk defa kendime özgürlüğümü ve gücümü ispatladım. Kendime ait olan ilk şey. Onun için arabamı sattım. Vazgeçmem zor oldu. Ama arabam benim madde bağımlılığımın son halksı idi. O yüzden Yağmur’un ( arabam) hayatımdaki yeri büyüktür. Araba tekrar alırım, alacağımda ama onu unutmam. Hayatta bazen bir amaç için bazı şeylerden feragat edilmelidir. Ben de bunu yaptım. Aferin bana. Bundan sonra dahi iyileri olacak hayatımda. Ama dedim görev tamamlanmakta. Evimle enerjim bitmekte. Sanırım bu evde de fazla kalmayacağım. Bu ev benim rotamı belirleme limanımdı. Artık rotam belli. Yeni ev, yeni enerjiyle zamanı gelince bulaşacağız. Zamanı var. Zaman bana çalışmakta. Ama bugün evimin keyfini çıkartacağım, zaten gece hayatındaki yoklama fişimi de çekmeceye kaldırmış bulunmaktayım. Ben olmasam da olur, bir eksiklik yaratmaz. Hayat çok güzel, sadece görmeye çalışın. Sonunda bunu başarabiliyorum. Ben özgürüm, hem de dibine kadar. Hayat bana güzel, peki ya size? Siz ne durumdasınız? Hayata nereden bakıyorsunuz? Ya da bakabiliyor musunuz? Yoksa korkuyor musunuz? Korkmayın sakın, sakın bunu yapmayın, Haksızlık etmeyin ne kendinize ne de hayatın kendisine. Zaman su gibi akmakta. O suya mı uyacaksınız yoksa suyu yolundan mı çevireceksiniz? Ben çevirdim. Dedim ya zaman bana çalışıyor, bırakmayın onu size de çalışsın…

Hayat sizin unutmayın. Nasıl isterseniz öyle yaşarsınız. Sakın acı bedeninize girip dış faktörler bahanesine sığınmayın. Hepsi sizsiniz.

İster hayatı görün, yaşayın, yönetin, ya da ister kör olun, hayata teslim olun, akıntıya kapılın ve herkes gibi olun, sizi seviyorum kendi özgürlüğümü, akıntıdaki isyankârlığımı ve efendiliğimi sevdiğim gibi…