Farkında mısınız ne kadar çok boşanan var etrafınızda. Benim etrafımda çok. Onlardan biri de benim. Benim için çok doğal. Zira 2012 gelmekte çok az kaldı. Bitmesi gereken enerjiler bitmeli ki yenileri başlasın daha sağlam ve sevgi dolu. Zaten ben mutsuz evliliklerini sürdürmekte ısrar edenleri hiç kusura bakmasınlar şaşkınlıkla karşılıyorum. Anlıyorum ama hak vermiyorum. Çünkü kendine zarar veren kişiyi anlayabilirim ama hak vermek zorunda değilim. Şimdi boşananlar çoğaldıkça eski eşler kulübümüzün üyeleri çoğalmakta günden güne. Eski eş olmak boşanmak gibi hiç de kolay değil. Eğer çocuğun yoksa sallarsın gider bir daha hayatın boyunca görmezsen de olur. Hayatında bir eksiklik olmaz. Ama çocuk varsa durum farklı. Her daim görüşmek zorundasın. Aslında değilsin ama çocukların sağlığı için yapılsa iyi olur. Ben eski eşimle her daim iyiyim. Ben bu yolu seçtim. Zaten kötü olmak istemem. Yedi köyle barışık olan ben neden eski eşimle, çocuğumun babasıyla kötü olayım ki.
Aslında bir nevi hala hayat arkadaşım ama sadece bir paydada. Çünkü çocuğum benim hayatımın önemli bir parçası dolayısı ile çocuğu bakkaldan yapmadığıma göre ortak hayat paydamız çocuğumuz. Allah için benim eski eş iyi bir babadır. Zamanla boşanmanın hasarlarını atlattık, atlatacağız da. Ama şunu biliyorum ki yine de başımıza bir şey gelse ilk gelen o olur. Ama ne yazık ki evliliğim boyunca bu duyguyu hiç hissedemedim. Yani ilk arayacağım kişi eski eşim olmadı. Ama bu benim bakış açımdı, şimdi bunu görebiliyorum evlilikten çıkıp ta dışarıdan baktığımda. Bu gün arkadaşım geldi bana kahve bahane işte sohbete. O da eski eşler kulübüne üye. Bir de üye olmak üzere olan ve olmayı düşünen birçok arkadaşım var kadın, erkek Allah sizi inandırsın. Eski eşiyle o da kanka. Valla onlar aşmışlar annem. Ben olmam olamam öyle. Bildiğiniz kanka muhabbeti ya! Sarılmalar, şakalaşmalar. Hayır, eşi evli, kendisi benim de arkadaşım olur ve çok severim. Arkadaşım bende olduğu için çocuklarını bana getirdi yanında diğer eşinden olan kızıyla. Arkadaşımın o ufacık kıza olan tavrını görünce hep gurur duymuşumdur aynı bugün de duyduğum gibi. Tabi içinde fırtınalardan sonra ne kadar hasar kaldı ancak o bilebilir ama içinde sonsuz sevgi var onu biliyorum. Oysa ne acılar çekti, ne travmalar atlattı. Ona rağmen hala eski eşine ve başka kadından olan ama çocuklarının kardeşine sevgi ve alaka gösterebiliyor. Bravo başka bir şey denilmez değil mi? Zaten olması gerekeni yaptı iç sesini dinleyerek.
Siz eski eşler kulübünün hangi safındasınız? Sürekli kavgada mı, ret edişlerde misiniz? Yoksa her şeyi olduğu gibi kabullenişte mi sevgi ve paylaşımda mısınız? Hayatımızın her alanında bir kulübe üyeyiz. Hangi kulüpte olsak ta safımızı belirlemeliyiz. Ama size tavsiyem sevgiyi seçmeniz çünkü öbür türlüsü yıpratıcı ve yırtıcı. Kaçınılmaz sonları güzel başlangıçlarla devam ettirmemiz mümkün inanın.
Yakıcı, yıkıcı ya da saf sevgi ve paylaşım safında olsanız da sizi seviyorum kendi eski eş modumu ve eski eşimi sevdiğim gibi…
Sadece içsesimi dinledim, doğru ve normal yol olan budur diye hep inandım. Beni çok duygulandırdın canımcım....Ne kadar doğru bir yolda olduğumu tekrar bana hatırlattın. Sevgimin sonsuz ve herkese sevgi verecek kadar büyüklükte olması ne kadar önemli imiş aslında....Bunları görebildiğin ve kağıda dökebildiğin için seninle gurur duyuyorum. Her anlamda sana sonsuz teşekkürler...
YanıtlaSilSevgi yolunda olan tüm devrimcilere seslenişim: Eski eş olarak sevgi safında olun; inanın daha huzurlu ve mutlu olursunuz.... Kavga, ego sadece kendinizi yıpratmaktan öteye götürmez. Aslında hiç bir yere varılmaz bu duygularla. Siz siz olun önce kendinizi ve sonra eski eşinizi hataları ile sevin. Asıl değişim o zaman başlayacaktır.... Bu yolu geçtim, bir bilikişi olara bana inanın... :)) Sevgi ile kalın....